چند روزی این مثنوی تاخیر شد.

بنا به عللی که همه بهتر اطلاع دارند دسترسی به اینترنت مقدور نبود. مجال دل انگیزی بود که ببینم بود و نبود ما برای کسی مهم است یا خیر. از حجم کامنتها و اظهار لطف های دوستان مطمئن شدم که خوشبختانه طبق معمول بود و نبود ما فرقی نداشت.

مگسی بر کهی نشست و زان خاست

بر آن کهه چه افزود از آن چه کاست

تویی(تبعیدی) آن مگس - این جهان کوه تو

چو رفتی جهان را چه اندوه تو